Stowarzyszenie Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół
Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego
zorganizowało spotkanie w Klubie im. Aliny Perth-Grabowskiej.
Naszymi gośćmi byli:
Halina Bortnowska
– publicystka, tłumaczka, działaczka społeczna,
b. sekretarz redakcji miesięcznika „Znak”.
Od 2007 r. Przewodnicząca Rady Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka w Warszawie
Krzysztof Kozłowski
– dziennikarz, publicysta,
wieloletni zastępca redaktora naczelnego „Tygodnika Powszechnego”,
były minister spraw wewnętrznych i szef Urzędu Ochrony Państwa
w rządzie Tadeusza Mazowieckiego,
senator RP.
Spotkaniu towarzyszyła prezentacja książek:
Co to, to nie. Myślennik Haliny Bortnowskiej
(Agora, Warszawa 2011; książka wydana na jubileusz 80. urodzin Haliny Bortnowskiej),
Obywatel KK, czyli Krzysztofa Kozłowskiego zamyślenia nad Polską
(Fundacja „Świat ma sens”, Kraków 2011; książka wydana na jubileusz 80. urodzin Krzysztofa Kozłowskiego).
Spotkanie prowadzili:
Václav Burian
– czeski krytyk literacki, edytor, wydawca i poeta
oraz
Mariusz Kubik
– Prezes Zarządu Stowarzyszenia RWE
Za okazaną pomoc i życzliwość dziękujemy szczególnie serdecznie
p. Zofii Katarzynie Morstin
Spotkanie odbyło się 24 października 2011 r.
w warszawskiej siedzibie Stowarzyszenia
© Fot. Archiwum Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół
Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego
© Fot. Archiwum Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół
Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego
© Fot. Archiwum Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół
Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego
© Fot. Archiwum Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół
Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego
© Fot. Archiwum Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół
Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego
© Fot. Archiwum Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół
Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego
© Fot. Archiwum Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół
Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego
© Fot. Archiwum Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół
Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego
© Fot. Archiwum Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół
Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego
© Fot. Archiwum Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół
Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego
© Fot. Archiwum Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół
Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego
* * *
Halina Bortnowska
(ur. 23 września 1931 r. w Toruniu)
Publicystka, tłumaczka, działaczka społeczna, b. sekretarz redakcji miesięcznika „Znak”. Od 2007 r. Przewodnicząca Rady Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka w Warszawie.
W czasie powstania warszawskiego deportowana do niemieckiego obozu pracy. Studiowała w Instytucie Katolickim we Wrocławiu, na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (magisterium z filozofii, 1961), później w Leuven (1964). Podczas studiów pracowała z dziećmi i dorosłymi jako katechetka (we Wrocławiu i Lublinie). Od 1961 do 1983 r. redaktor i sekretarz redakcji miesięcznika „Znak” (m.in. w 1964 r. sprawozdawczyni trzeciej sesji Soboru Watykańskiego II).
– Warszawa, 24 października 2011 r.
© Fot. Archiwum Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół
Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego
W latach 70. XX wieku współtworzyła ruch hospicyjny w Polsce i pierwsze polskie hospicjum w Nowej Hucie. Przez pięć lat pomagała terminalnie chorym jako wolontariuszka W latach osiemdziesiątych doradca Komisji Robotniczej Hutników w Nowej Hucie. Brała udział, jako doradca delegatów małopolskich, w I zjeździe NSZZ „Solidarność”. Uczestniczyła od 13 grudnia 1981 r. w kilkudniowym strajku w Kombinacie Metalurgicznym w Nowej Hucie. W stanie wojennym na krótko internowana. W 1986 r. została członkiem Komitetu Helsińskiego w Polsce.
Zaangażowana w działania na rzecz pojednania polsko-niemieckiego. Uczestniczyła w projektach Akcji Znaków Pokuty polegających na porządkowaniu ruin w Polsce (Oświęcim) i Niemczech (Drezno). Od 1967 do 1982 r. aktywnie uczestniczyła w pracach Światowej Rady Kościołów. Jest animatorką projektów upamiętnienia ofiar getta warszawskiego, Jedwabnego i Srebrenicy.
Po 1989 r. współtworzyła Ruch Obywatelski Akcja Demokratyczna. Związana z organizacjami pozarządowymi. Współzałożycielka Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, obecnie przewodnicząca Rady Fundacji. Przed wstąpieniem Polski do UE pracowała w Fundacji „Polska w Europie”. Współzałożycielka Stowarzyszenia Przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii „Otwarta Rzeczpospolita” (2000).
W ramach prowadzonych przez siebie warsztatów dziennikarskich (m.in. dla studentów, młodych dziennikarzy, młodzieży szkolnej czy osób osadzonych w zakładach karnych) zajmuje się promowaniem światowych standardów dziennikarstwa. Od 1992 r. animatorka Warsztatów Dziennikarskich Młodych „Polis” w Warszawie.
Brała udział w dyskusjach publicznych dotyczących m.in. spraw społecznych (w tym na temat ruchu hospicyjnego) i religijnych, ekumenizmu, lustracji, praw człowieka, upamiętniania ofiar ludobójstwa, a także bioetyki. Jej publikacje ukazały się na łamach m.in.: „Gazety Wyborczej”, miesięcznika „Znak”, „Tygodnika Powszechnego”.
Odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2001) i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2011).
Opublikowała książki: Notatki afrykańskie (Kraków 1977), Już – jeszcze nie. Całoroczne rekolekcje z Ludźmi Adwentu (Znak 2005), Wszystko będzie inaczej. Z Haliną Bortnowską rozmawia Jolanta Steciuk (Znak 2010). Autorka opracowań: Bezimienni mówią o modlitwie (wybór i układ; wstęp Marek Skwarnicki; Znak, 1973, 1982); Sens choroby, sens śmierci, sens życia (opracowanie i redakcja; Znak, 1982, 1984, 1993). Przełożyła książki: Marie-Dominique Chenu, Lud boży w świecie (wespół z Zofią Włodkową; przedmowa Jerzy Turowicz; Znak, 1968); Mark Schoof, Przełom w teologii katolickiej: początki, drogi, perspektywy (Znak, 1972); Michel Philibert, Paul Ricoeur, czyli wolność na miarę nadziei (szkic o twórczości i wybór tekstów; wespół z Ewą Bieńkowską i Stanisławem Cichowiczem; PAX 1976).
23 września 2011 r. obchodziła 80. rocznicę urodzin. Z inicjatywy jej współpracowników z Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka ukazała się jej najnowsza książka pt.: Co to, to nie. Myślennik Haliny Dąbrowskiej, na którą składa się wybór tekstów publikowanych od 1989 r. na łamach „Gazety Wyborczej”, dziennika „Metro” i innych tytułów Agory (wśród tematów: kwadratury koła, ważne debaty, książki, curriculum ludzkości, kuchnia, warsztat i plątawidła).
Zamężna z Kazimierzem Dąbrowskim (inżynierem konstruktorem), ma czworo dzieci. Mieszka w Warszawie.
*
Krzysztof Kozłowski
(ur. 18 sierpnia 1931 r. w Przybysławicach)
– dziennikarz, publicysta, wieloletni zastępca redaktora naczelnego „Tygodnika Powszechnego”, były minister spraw wewnętrznych i szef Urzędu Ochrony Państwa, senator I, II, III i IV kadencji.
Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego
W latach 1950-1956 studiował filozofię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Był wykładowcą nauk politycznych na KUL, obronił doktorat w zakresie filozofii. Związany ze środowiskiem „Tygodnika Powszechnego”, od 1965 do 2007 r. pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego, a także prezesa Fundacji „Tygodnika Powszechnego” (zrezygnował po zmianach personalno-redakcyjnych w piśmie na początku 2008 r.).
Od lewej: ks. Andrzej Bardecki, Tadeusz Żychiewicz, Bronisław Mamoń, Marek Skwarnicki, Stefan Wilkanowicz, Jacek Woźniakowski, Józefa Hennelowa, Krzysztof Kozłowski
© Fot. Archiwum Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół
Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego
Był doradcą Komisji Robotniczej Hutników w Nowej Hucie i ekspertem „Solidarności”. W 1989 r. uczestniczył w negocjacjach Okrągłego Stołu. Wchodził w skład zespołu ds. reform politycznych i podzespole ds. środków masowego przekazu. W rządzie Tadeusza Mazowieckiego został w 1990 r. podsekretarzem stanu, a następnie ministrem spraw wewnętrznych. Objął stanowisko przewodniczącego komisji weryfikującej oficerów Służby Bezpieczeństwa, a później pierwszego szefa Urzędu Ochrony Państwa (od 11 maja do 31 lipca 1990 r.).
W latach 1989-2001 sprawował mandat senatora I kadencji z ramienia Komitetu Obywatelskiego, II i III kadencji z listy Unii Demokratycznej i IV kadencji z listy Unii Wolności. W Senacie reprezentował województwo krakowskie. W 2001 r. bez powodzenia ubiegał się o reelekcję z ramienia Bloku Senat 2001, po czym zrezygnował z bieżącej działalności politycznej. W 2008 r. wszedł w skład nowo powołanej rady konsultacyjnej przy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.
Jest autorem opracowania pt.: Drogi do niepodległości (Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, Kraków 1979, seria: „Teksty z Tygodnika Powszechnego”) – wyboru artykułów historyczno-politycznych zamieszczonych w „Tygodniku Powszechnym” w przeciągu 33 lat, autorstwa m.in. Stefana Kieniewicza, Stanisława Stommy, Henryka Wereszyckiego, Jerzego Turowicza, Stefana Kisielewskiego, Władysława Bartoszewskiego, Antoniego Gołubiewa i Stanisława Kutrzeby.
W 1991 r. ukazała się książka Gliniarz z „Tygodnika”. Rozmowy z byłym ministrem spraw wewnętrznych Krzysztofem Kozłowskim, autorstwa Witolda Beresia i Krzysztofa Burnetki (Oficyna Wydawnicza BGW 1991). W 2009 r. wydano książkę Historia z konsekwencjami – wywiad-rzeka, opracowany przez Michała Komara (wyd. Świat Książki).
– Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha”,
Kraków, 10 września 2011 r.
© Archiwum Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół
Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego
– Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha”,
Kraków, 10 września 2011 r.
© Archiwum Mariusza Kubika
10 września 2011 r. w krakowskim Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha” odbyła się uroczystość jubileuszowa z okazji 80. urodzin Krzysztofa Kozłowskiego z udziałem kilkuset gości i sympatyków. O Jubilacie mówili m.in.: Tadeusz Mazowiecki, Władysław Bartoszewski, Józefa Hennelowa i Janina Paradowska.
Podczas uroczystości przedstawiono też książkę poświęconą Kozłowskiemu pt: Obywatel KK. Krzysztofa Kozłowskiego zamyślenia nad Polską” (wyd. Fundacja „Świat ma sens, Kraków 2011).
Mieszka w Krakowie.
Kraków, 10 września 2011 r.
© Fot. Mariusz Kubik / mariuszkubik.fr
| Warszawa, 10 września 2011 r. Szanowny Pan Krzysztof Kozłowski Wielce Szanowny Panie, Z okazji Pańskiego jubileuszu 80-lecia urodzin myślimy z wdzięcznością i uznaniem o Pańskiej działalności publicznej – wieloletniej pracy na rzecz „Tygodnika Powszechnego”, dzięki któremu wiele pokoleń polskiej inteligencji posiadało punkt odniesienia w codziennym życiu. Dziękujemy losowi, że w kilkudziesięcioletniej historii „Tygodnika” nie zabrakło Pańskiej intuicji, dziennikarskiej finezji, otwartości, lojalności i przyjaźni dla wszystkich, którzy w redakcji przy Wiślnej znajdowali „okno na świat” i poczucie bezpieczeństwa w czasach zakłamania i pogardy. Pańskie zaangażowanie po 1989 r., jako senatora, ministra spraw wewnętrznych w pierwszym niekomunistycznym rządzie Tadeusza Mazowieckiego – pragmatyzm i skuteczność, wyczucie dla spraw ważnych, poczucie oddania sprawom Polski ponad sporami i konfliktami – jest niedościgłym wzorem dla tych, którym Pana dzieło stanowi wzór w myśleniu i działaniu publicznym. Życzymy Panu najserdeczniej, by ta „historia z konsekwencjami” była dla wszystkich inspiracją w kolejnych latach budowania wolnej Rzeczpospolitej. Składamy Panu najserdeczniejsze życzenia – zdrowia, optymizmu i pogody ducha wśród życzliwych i oddanych przyjaciół. Zaszczyceni i wdzięczni, że wkrótce będziemy mogli gościć Pana w naszym Stowarzyszeniu, łączymy wyrazy szacunku – STEFAN BRATKOWSKI, MACIEJ MORAWSKI, LESZEK PERTH, JACEK TAYLOR, MARIUSZ KUBIK |
przekazane Krzysztofowi Kozłowskiemu podczas wieczoru
w krakowskim Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha”
(Kraków, 10 września 2011 r.)
*
Václav Burian
(ur. 28 sierpnia 1959 r. w Přerovie)
– czeski dziennikarz, publicysta, tłumacz, krytyk literacki i poeta.
Do „aksamitnej rewolucji” 1989 roku publikował niemal wyłącznie w samizdacie. Później redaktor czeskich czasopism kulturalnych: „Arch A5” i „Notes”, ołomunieckiego dziennika „Hanacké noviny” oraz pisma „Scriptum”, w którym przygotował m.in. specjalny numer poświęcony literaturze polskiej i w którym omawiał m.in. polskie nowości książkowe. Był także redaktorem tygodnika „Literární noviny”.
W 1996 r. ukończył studia polonistyczne i bohemistyczne na Uniwersytecie Františka Palackiego w Ołomuńcu i od tego roku współpracował z tamtejszą polonistyką, katedrą dziennikarstwa oraz politologii.
Obecnie współredaguje „Listy” – emigracyjne z początku pismo kulturalno-społeczno-polityczne, założone w 1971 r. w Rzymie przez Jiřego Pelikana, którego redakcja po 1989 r. przeniosła się do Pragi a obecnie mieści się w Ołomuńcu.
Znajduje się w składzie kapituły „Nagrody Pelikana” – przyznawanej od 2004 r. przez redakcję pisma „Listy” (jej laureatami byli dotąd m.in.: polski premier Tadeusz Mazowiecki, redaktor naczelny „Gazety Wyborczej” Adam Michnik oraz czeska pisarka i eseistka mieszkająca w Niemczech, Alena Wagnerová).
– Ołomuniec, 2 grudnia 2005 r.
© Fot. Mariusz Kubik/mariuszkubik.fr
© Fot. Archiwum Mariusza Kubika/mariuszkubik.fr
Własne wiersze i prozy poetyckie ogłaszał w różnych periodykach polskich, m.in. w: „Literaturze na Świecie”, „Kresach” i „Przeglądzie Artystyczno-Literackim” (w „Literaturze na Świecie” ukazał się także jego szkic krytyczny oraz wywiad z ostatnim niemieckojęzycznym pisarzem żydowskim mieszkającym w Czechach, Vlastimilem Polákiem). Jego teksty publikował również „Tygodnik Powszechny”, którego Burian był do 2008 r. czeskim korespondentem (m.in. w imieniu wieloletniego prezydenta Czechosłowacji i Czech Václava Havla odbierał w Krakowie, przyznaną mu przez to pismo nagrodę im. Św. Jerzego, w 2002 r.). W Polsce ukazał się wybór jego wierszy (Czas szuflad; tłum. Leszek Engelking; wyd. Miniatura, Kraków 1997, 2005), były one także tłumaczone na język litewski.
Tłumaczy z języka polskiego, m.in. Czesława Miłosza, Karola Wojtyłę, Andrzeja Stasiuka, Janusza Tazbira.
– Kraków, 10 września 2011 r.
© Mariusz Kubik/mariuszkubik.fr
W 2007 r. otrzymał Nagrodę im. Zbigniewa Dominiaka przyznawaną za przekłady poezji polskiej na języki słowiańskie. Wyróżniony odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. Jest też laureatem dziennikarskiej nagrody Ferdinanda Peroutki (2000) oraz słowackiej nagrody Vlado Čecha. Od 2011 r. jest honorowym członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Mieszka w Ołomuńcu na Morawach (Republika Czeska).
MARIUSZ KUBIK
Zobacz także:
List Prezydenta Bronisława Komorowskiego na 80. urodziny Krzysztofa Kozłowskiego
Tomasz Fiałkowski [Lektor] – „Księga Krzysztofa” (wrzesień 2011 r.)
[ Inne fotogalerie Stowarzyszenia RWE ]
#krzysztofkozłowski #halinabortnowska #vaclavburian
#mariuszkubik
#stowarzyszenierwe #associationrfe #wolnaeuropa #wolnaeuropapl
#rwe #jannowakjezioranski #jannowakjeziorański
@wolnaeuropa @wolnaeuropaPL @wolnaeuropa.pl @jannowakjezioranski
@alinaperthgrabowska @maciejmorawski
.
.
.
.
.
Stowarzyszenie Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego 