Stowarzyszenie Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół
Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego
zorganizowało spotkanie
„Napisz to, Krasiński!”
– czyli rzeczywistość odkrywana na nowo
Udział wzięli:
Janusz Krasiński *
– prozaik, dramaturg, reportażysta, tłumacz literatury pięknej,
członek naszego Stowarzyszenia
a także
Iwona Smolka
– pisarka, krytyk literacki, wieloletnia dziennikarka Polskiego Radia
Wprowadzenia dokonał
Mariusz Kubik
– Prezes Zarządu Stowarzyszenia.
Spotkanie odbyło się 26 marca 2012 r.
w warszawskiej siedzibie Stowarzyszenia
© Fot. Archiwum Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół
Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego
© Fot. Archiwum Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół
Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego
© Fot. Archiwum Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół
Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego
Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego
Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego
Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego
* Janusz Krasiński zmarł 14 października 2012 r. w Warszawie.
* * *
Spotkaniu towarzyszyła prezentacja książki Janusza Krasińskiego pt.:
Metafizyka uboju
(Wydawnictwo Arcana, 2011)
Zbiór reportaży wiernych prawdzie, a zarazem dowcipnych i przekornych. Nie ma w nich miejsca na osobiste doznania autora, prawie nie występuje reporterskie „ja”. Czytelnik od razu, bez zbędnego wprowadzania, znajduje się w kręgu opisywanych zdarzeń i ludzi. To właśnie pozwala mu spojrzeć na opisywaną rzeczywistość nie po dziennikarsku, ale od wewnątrz, jakby od dawna pracował i żył razem z nimi. W reportażach tych jest coś z pogranicza opowiadań. Opowiadań o rzeczach niezmyślonych, zwykłych, a jednak dramatycznych. Lapidarność tej prozy, którą miejscami można uznać za poetycką oraz precyzja w określaniu zjawisk, podnosi reportaże Krasińskiego do rangi utworów literackich.
Otrzymujemy niezwykły, artystyczny dokument epoki.
„Reportaże te pisałem dla różnych redakcji. Nie ingerowała też cenzura, no raz jeden. Były to pierwsze lata po Październiku, więc jakoś swobodniej. Dopiero przy wydaniu pierwszego zbioru telefon do wydawnictwa w sprawie tytułu: »Metafizyka uboju?! Dlaczego uboju? Kogo autor miał na myśli?« Jednak w środku puszczono tytuł. Nie przeszedł tylko na okładce. Teraz oddaję Czytelnikowi do rąk ten dokument z lat PRL-u pod budzącym niegdyś niepokój tytułem”.
(ze wstępu Autora)
* * *
Metafizyka uboju to zbiór reportaży Janusza Krasińskiego, napisanych językiem niezwykłym. Przed naszymi oczami na nowo powraca świat wymarły, zmieniony przez postęp technologiczny czy rewolucje społeczne. Janusz Krasiński przedstawia nam rzeczywistość PRL inaczej niż w znanych wspomnieniach, filmach czy felietonach: interesują go przede wszystkim zwykli ludzie, których tryb życia zanikał wraz z fabrykami, zakładami pracy i nowoczesnym rolnictwem (…) to zbiór świetnych reportaży, które idealnie nadają się do spotkań z przeszłością, ale nie tą przeszłością wojen i wielkich zamachów stanu, ale ze zwykłymi ludźmi i ich niezwykłymi historiami. Dla Czytelnika będzie to rzut okiem na wymarły świat, w dobie powszechnego Internetu jeszcze bardziej nam odległy.
ADAM ZECHENTER
(fragment recenzji książki)
* * *
… Reportaż, napisać reportaż! Ale jak to się robi? Sięgam po reportaże Kischa, klasyka tego gatunku, czytam: „Napisz to Kisch!” A co, ja nie napiszę?! Choć po dziewięciu latach więzienia nie mam zielonego pojęcia o tym skomunizowanym kraju. Nie odróżniam Komitetu Partii od urzędu Rady Narodowej, a informacja, że coś mieści się tuż za CPN-em nic mi nie mówi, bo nie wiem, co to jest CPN i wiele innych rzeczy. Za to wrażliwość więźnia, odkrywam na nowo świat. Tramwaj piszczący na zakręcie, pociąg na moście, główka kapusty na straganie, słonecznik w ogródku za sztachetami, niewiarygodne, niewiarygodne przeżycia! Tyle lat nie widziałem tego na oczy! Teraz muszę nauczyć się nazwać to, znaleźć na to słowa! Wyprawy w teren: Jadę opylać lasy przed osnują gwiaździstą, wiślaną barką spławiam cukier do Gdańska, schodzę do kopalin białej glinki, z której powstają piękne dzbanuszki, jako konwojent jadę w transport z bydłem do rzeźni… Piszę tylko o życiu, nie silę się na prawdę. Ale gdy pisze się tylko o nim, to prawda wdzięczna sama przychodzi. Moje reportaże to w post stalinowskiej rzeczywistości rewelacja. Bo jak to pisać tak zwyczajnie bez krytyk, nagan, pochwał, instruktaży na drodze do socjalizmu? …
JANUSZ KRASIŃSKI
(2010)
* * *
Janusz Krasiński
– prozaik, dramatopisarz, reportażysta,
autor słuchowisk radiowych i adaptacji teatralnych.
Członek naszego Stowarzyszenia
Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego
*
Iwona Smolka
(ur. 21 stycznia 1944 r. w Warszawie)
– powieściopisarka i eseistka,
znawczyni i popularyzatorka polskiej poezji współczesnej
Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. Debiutowała jako krytyczka w „Twórczości” w 1968 r.
Należy do czołowych postaci polskiej krytyki literackiej, przede wszystkim poetyckiej, a ci, którzy doświadczyli jej opieki, nazywają ją „dobrym duchem poetów”. Jej dorobek krytycznoliteracki jest nieprzeliczony, bo ledwie niewielka część wnikliwych i ujmujących pięknem języka szkiców o najważniejszych poetkach i poetach XX stulecia znalazła miejsce w zbiorach: Lęki, ucieczki, akceptacje (1984, nagroda „Literatury”) oraz Dziewięć światów (1997).
Wydała trzy powieści, z których dwie: Rozpad (1984 poza cenzurą, wznowienie 1996) i Musisz siebie zjeść (1996) odnoszą się do czasów PRL i należą do tzw. „literatury rozliczeniowej”, natomiast trzecia powieść, Dom żywiołów (2000) jest barwną i fascynującą opowieścią rodzinną (nie autobiograficzną). Czwarta powieść jest w trakcie pisania, fragment ukazał się w gdańskich „Migotaniach, przejaśnieniach”, a inne fragmenty były czytane podczas uroczystości jubileuszowej Iwony Smolki w Domu Literatury, 20 listopada 2008 r.
Jest nade wszystko inspiratorką, inicjatorką i realizatorką lub współrealizatorką tak znanych, ważnych i cenionych, z zasady wieloletnich, programów, jak: „Książki, które na Was czekają”, „Ojcowie duchowi XX wieku”, „Dziedzictwo Biblii”, „Północ Poetów”, „Poetyckie prezentacje”, „Spotkania Poetów” czy wreszcie regularny, sobotni „Tygodnik Literacki”, prowadzony od roku 1990 do dziś, z udziałem Tomasza Burka i Piotra Matywieckiego, a niekiedy i innych osób. Jest też autorką wielu słuchowisk opartych na tekstach literackich. Do najznakomitszych jej osiągnięć radiowych należy czterogodzinna prezentacja poezji Juliusza Słowackiego, wyemitowana podczas obchodów Roku Słowackiego.
W 1982 r. była współzałożycielką i współredaktorka niezależnego pisma „Wezwanie”. W latach 1996-1999 pełniła funkcję wiceprezeski Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Jest laureatką Złotego Mikrofonu (1991) oraz honorowego wyróżnienia przyznanego przez Kapitułę Nagrody Literackiej im. Władysława S. Reymonta.
Źródło:
Stowarzyszenie Pisarzy Polskich (Warszawa)
[ Inne fotogalerie Stowarzyszenia RWE ]
#januszkrasiński #januszkrasinski
#iwonasmolka #barbarakrasińska #mariuszkubik
#stowarzyszenierwe #associationrfe #wolnaeuropa #wolnaeuropapl
#rwe #jannowakjezioranski #jannowakjeziorański
@wolnaeuropa @wolnaeuropaPL @wolnaeuropa.pl @jannowakjezioranski
@alinaperthgrabowska @maciejmorawski
.
.
.
.
.
.
Stowarzyszenie Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego 